“Γιατί Δυσκολεύομαι να Συνδεθώ; Τι Λέει το Στυλ Προσκόλλησής μου”

Πώς Συνδεόμαστε με τους Άλλους;

Οι ανθρώπινες σχέσεις αποτελούν θεμέλιο της ψυχολογικής μας ευημερίας. Ο τρόπος που συνδεόμαστε με τους άλλους επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από το στυλ προσκόλλησής μας. Ειδικά όταν ένα από τα δύο άτομα σε μια σχέση έχει στυλ αποφυγής προσκόλλησης, μπορεί να προκύψουν προκλήσεις που επηρεάζουν τη δυναμική της σχέσης.

Τι συμβαίνει όταν…

  • Νιώθουμε ασφαλείς; Τα άτομα με αυτό το στυλ νιώθουν άνετα με την εγγύτητα και την αυτονομία, διατηρώντας ισορροπημένες σχέσεις.
  • Έχουμε άγχος;  Χαρακτηρίζεται από έντονη ανάγκη για επιβεβαίωση και φόβο εγκατάλειψης.
  • Αποφεύγουμε να συνδεθούμε; Συχνά συνοδεύεται από συναισθηματική αποστασιοποίηση, αποφυγή βαθιάς σύνδεσης και ανάγκη για αυτονομία.
  • Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει; Περιλαμβάνει αντιφατικά συναισθήματα και δυσκολία στη διαχείριση σχέσεων

Τι κάνω…

  • Αποσύρομαι κατά τη διάρκεια συγκρούσεων.
  • Δυσκολεύομαι να εκφράσω  συναισθήματα.
  • Αποφεύγω  την  συναισθηματική οικειότητα.
  • Δίνω  προτεραιότητα στην ανεξαρτησία έναντι της σύνδεσης.Πως να βελτιώσω τον τρόπο να συνδέομαι; 
  1. Καλλιεργώ την Αυτογνωσία: Αναγνωρίζω  τα μοτίβα μου και πώς επηρεάζουν τις σχέσεις μου.
  2. Επικοινωνώ Ανοιχτά: Εκφράζω  τις ανάγκες και τις ανησυχίες μου χωρίς φόβο απόρριψης.
  3. Εξασκήσου στην Άνεση και στην Οικειότητα: Θυμήσου ότι η σύνδεση με άλλους δεν απειλεί την ανεξαρτησία σου.
  4. Αναζήτησε Υποστήριξη: Η θεραπεία ή η αυτοβοήθεια μπορούν να βοηθήσουν στη διαχείριση των προκλήσεων της προσκόλλησης.
  • Τέλος…
  • Η κατανόηση του τρόπου που συνδεόμαστε με τους άλλους είναι το πρώτο βήμα προς τη βελτίωση των σχέσεων μας.
  • Αν έχετε ή αντιμετωπίζετε κάποιον με στυλ αποφυγής προσκόλλησης, η συνειδητή προσπάθεια και η ανοιχτή επικοινωνία μπορούν να οδηγήσουν σε βαθύτερες και πιο ισορροπημένες σχέσεις.
Δεν υπάρχει σωστός τρόπος να είσαι γυναίκα.

Δεν υπάρχει σωστός τρόπος να είσαι γυναίκα.

Από τη Λάσπη στο Ρόλο Κάποτε, ήμουν εκείνο το παιδί — με τα ρούχα μονίμως λασπωμένα, το βλέμμα γεμάτο περιέργεια και τα γόνατα χωμένα στη γη. Το νερό ήταν το φυσικό μου καταφύγιο, η λάσπη ο τόπος του παιχνιδιού και της ελευθερίας μου. Ήμουν ένα κορίτσι που δεν φοβόταν...

Δεν έχω τίποτα να εξηγήσω

Δεν έχω τίποτα να εξηγήσω

Δεν έχω τίποτα να εξηγήσω Δεν εξηγώ πια.Ούτε ζητώ κατανόηση.Ό,τι κάνω, το κάνω γιατί το ένιωσα, το σκέφτηκα, το επέλεξα.Όχι για να με καταλάβουν. Ούτε για να με εγκρίνουν. Οι πράξεις μου δεν χρειάζονται λεζάντα.Δεν συνοδεύονται από απολογίες.Δεν είναι σκηνές που...