Από τη Λάσπη στο Ρόλο Κάποτε, ήμουν εκείνο το παιδί — με τα ρούχα μονίμως λασπωμένα, το βλέμμα γεμάτο περιέργεια και τα γόνατα χωμένα στη γη. Το νερό ήταν το φυσικό μου καταφύγιο, η λάσπη ο τόπος του παιχνιδιού και της ελευθερίας μου. Ήμουν ένα κορίτσι που δεν φοβόταν...